Senato çevrimiçi çocuk güvenliği yasasını kabul etti.

Senato, çocukları korumayı amaçlayan ve yirmi yıldır bu dönüm noktasına ulaşan ilk büyük internet yasa tasarıları olan Çevrimiçi Çocuk Güvenliği Yasası (KOSA) ve Çocukların ve Gençlerin Çevrimiçi Gizliliğini Koruma Yasası'nı (COPPA 2.0 olarak da bilinir) kabul etti. Hem KOSA hem de COPPA 2.0'ı içeren bir yasama aracı 91-3 ile kabul edildi.

Senato Çoğunluk Lideri Chuck Schumer (D-NY) oylama öncesinde yaptığı konuşmada “Senato'nun sosyal medyanın riskleri nedeniyle çocuğunu kaybeden her ebeveyne verdiği sözü tuttuğunu” söyleyerek bunu “önemli bir gün” olarak nitelendirdi. Temsilciler Meclisi'ne de tasarıları “mümkün olan en kısa sürede” geçirmeleri çağrısında bulundu.

KOSA, ısrarcı bir grup ebeveyn savunucusunun kanun yapıcılarla görüşerek, teknoloji CEO'ları ile duruşmalara katılarak ve birçok vakada siber zorbalığa veya sosyal medyadan kaynaklanan diğer zararlara maruz kaldıktan sonra intihar ederek ölen çocuklarının fotoğraflarını yanlarında getirerek ilerlemesinde kilit rol oynadığı, dönüm noktası niteliğinde bir yasa tasarısıdır. Bu ebeveynler KOSA gibi bir yasa tasarısının kendi çocuklarını acı çekmekten kurtarabileceğini söylüyor ve diğer çocuklar için de aynı şeyi yapmasını umuyorlar.

Tasarı, reşit olmayanlar tarafından kullanılan çevrimiçi platformlar için bir özen yükümlülüğü oluşturarak, çevrimiçi zorbalık, cinsel istismar, uyuşturucu tanıtımı ve yeme bozuklukları da dahil olmak üzere bir dizi zararı azaltmak için ürünlerini nasıl tasarladıklarına dair “makul” önlemler almalarını gerektiriyor. Tasarı, platformların reşit olmayanların belirli bir içeriği aramasına izin vermesini veya “kanıta dayalı bilgiler ve klinik kaynaklar da dahil olmak üzere” listelenen zararlardan herhangi birini hafifletmek için kaynak sağlamasını engellemediğini belirtiyor.

Ebeveyn savunucuları bu yasal özen yükümlülüğünün çocukları koruyacağına inanıyor, ancak dijital haklar, ifade özgürlüğü ve bazı LGBTQ+ savunucuları, tasarının caydırıcı bir etki yaratarak ve platformlara internette özgür ifadeyi sınırlamaları için baskı yaparak marjinalleştirilmiş çocuklara gerçekten zarar verebileceğine inanıyor. Amerikan Sivil Özgürlükler Birliği (ACLU), Elektronik Sınır Vakfı (EFF), LGBT Tech ve NetChoice gibi gruplar, senatörlere gönderdikleri yeni bir mektupta, özen yükümlülüğünün “şirketlerin sorumluluktan kaçınmak için önemli, Birinci Değişiklikle korunan, eğitici ve hatta hayat kurtarıcı içeriğe erişimi engelleyerek içeriğin agresif bir şekilde filtrelenmesine” neden olabileceğini yazdı. Ayrıca, platformların yaş doğrulama sistemleri uygulamasına yol açarak ek gizlilik ve anayasal kaygıları gündeme getireceğinden korkuyorlar.

Bu endişeler durup dururken ortaya çıkmıyor. Tasarıya öncülük eden Senatör Marsha Blackburn (R-TN) daha önce tasarıyı “reşit olmayan çocukları bu kültürdeki transseksüellerden korumamız gerektiği” temelinde gerekçelendirmişti. O zamandan bu yana tasarı LGBTQ+ savunucularının endişelerine yanıt olarak değiştirildi ve revizyonlar GLAAD ve The Trevor Project gibi bazı kuruluşların muhalefetlerini bırakmaları için yeterli oldu.

Salı günkü oylama öncesinde Senato kürsüsünde bir konuşma yapan tasarının baş sponsorlarından Senatör Richard Blumenthal (D-CT), yasanın içeriği engellemeyi ya da sansürlemeyi amaçlamadığını söyledi: “Biz sadece tasarımı itibariyle güvenli bir ortam yaratıyoruz. Ve özünde bu tasarı bir ürün tasarımı tasarısıdır.” Blumenthal, KOSA'yı kariyeri boyunca sigara ve araba üreticilerini hedef almak da dahil olmak üzere “insanların yaralanması riski veya pahasına daha fazla para ve daha fazla kar elde etmek için tasarlanan kusurlu ürünlere karşı tüketicileri korumak” için gösterdiği diğer çabalarla karşılaştırdı.

Blackburn, “çocukları alkol satın almaktan, tütün satın almaktan, pornografi satın almaktan koruyan yasalar varken”, aynı tür korumaların internette eksik olduğunu söyledi. “Sosyal medya platformlarına baktığınızda, hiçbir korkuluk yok.”

Özen yükümlülüğü muhtemelen en tartışmalı olanı, ancak KOSA bir dizi başka hüküm de içeriyor. KOSA ayrıca, bilinmeyen yetişkinlerin çocuklarla iletişim kurmasını veya kişisel verilerini görüntülemesini önlemek, küçüklerin coğrafi konum verilerini paylaşma yeteneğini kısıtlamak ve çocukların hesaplarının kişiselleştirilmiş önerilerden vazgeçmesine veya en azından öneri kategorilerini sınırlandırmasına izin vermek gibi internetteki çocuklar için güvenlik önlemleri gerektirmektedir. Platformların ayrıca çocukların hesaplarını en katı gizlilik ayarlarına göre varsayılan hale getirmeleri ve kişisel verilerini silmelerini ve hizmette geçirdikleri süreyi sınırlandırmalarını kolaylaştırmaları gerekecektir. Yasa ayrıca, ebeveynlerin çocuklarının gizlilik ve hesap ayarlarını görüntülemelerine, satın alımlarını kısıtlamalarına ve ne kadar zaman harcadıklarını sınırlamalarına olanak tanıyan bir dizi ebeveyn kontrol aracı gerektirecektir.